ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ទៅ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឮ​ថា​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​បាន​ផ្ញើ​ចីវរ​ ​ទុក​នៅ​ដៃ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហើយ​ ​(​ស្លៀកដណ្ដប់​)​ ​តែ​ស្បង់​និង​ចីពរ​ ​ចេញ​ដើរទៅ​កាន់​ជនបទ​ចារិក​ ​មែន​ឬ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក្រាបទូល​ថា​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​ ​មេ​ត្ដា​ប្រោស​ ​ហេតុ​នោះ​ពិតមែន​។​ ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​បន្ទោស​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គួរបើ​ដែរ​ ​មោឃបុរស​ទាំងនោះ​ ​ហ៊ាន​ផ្ញើ​ចីវរ​ទុក​នៅ​ដៃ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​(​ហើយ​ស្លៀកដណ្ដប់​)​ ​តែ​ស្បង់​ ​និង​ចីពរ​ ​ចេញ​ដើរទៅ​កាន់​ជនបទ​ចារិក​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ដែល​ ​អ្នកធ្វើ​នេះ​ ​នឹង​បាន​នាំ​មនុស្ស​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឱ្យ​បាន​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ ​ឬ​មនុស្ស​ដែល​បាន​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឱ្យ​រឹងរឹតតែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ ​(​នោះ​)​ ​ក៏ទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ត្រូវ​សំដែង​សិក្ខាបទ​នេះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​កាលបើ​ចីវរ​របស់​ភិក្ខុ​សម្រេច​ហើយ​ ​កឋិន​ដោះ​ហើយ​ ​បើ​ភិក្ខុ​នៅ​ប្រាសចាក​ត្រៃចីវរ​ ​សូម្បីតែ​មួយ​យប់​ ​ក៏​ត្រូវ​និ​ស្ស​គ្គិ​យ​បា​ចិ​ត្ដិយ​។​ ​សិក្ខាបទ​នេះ​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បាន​បញ្ញ​ត្ដ​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​។​
 [​១១​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ក្នុង​ក្រុង​កោ​សម្ពី​ ​មាន​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​មាន​ជំងឺ​។​ ​ពួក​ជន​ជា​ញាតិ​ក៏បាន​ចាត់​ប្រើ​បម្រើ​ទៅ​ក្នុង​សំណាក់​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​ ​សូម​ឱ្យ​លោកម្ចាស់​និ​មន្ដ​មក​ ​យើង​នឹង​ផ្គត់ផ្គង់​បម្រើ​។​ ​ទាំង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ
ថយ | ទំព័រទី ១១ | បន្ទាប់
ID: 636783176374024529
ទៅកាន់ទំព័រ៖