ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ជាតិ​អ្នក​ចោល​សម្រាម​ ​ប៉ុណ្ណេះ​ឈ្មោះថា​ ​ជាតិ​ថោកទាប​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ជាតិ​ខ្ពង់ខ្ពស់​នោះ​ ​គឺ​ ​ជាតិ​ក្សត្រ​ ​ជាតិ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ប៉ុណ្ណេះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ជាតិ​ខ្ពង់ខ្ពស់​។​ ​បេ​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពាក្យ​ជេរ​នោះ​ ​គឺ​ពាក្យ​ ​ជេរ​មាន​ពីរ​យ៉ាង​ ​បានខាង​ពាក្យ​ជេរ​ដ៏​ថោកទាប​ ​១​ ​ពាក្យ​ជេរ​ ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​១​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពាក្យ​ជេរ​ដ៏​ថោកទាប​នោះ​ ​គឺ​ ​ជេរ​ថា​ ​អ្នកឯង​ជា​សត្វ​ឱដ្ឋ​ ​អ្នកឯង​ជា​ពពែ​ ​អ្នកឯង​ជា​គោ​ ​អ្នកឯង​ជាលា​ ​អ្នកឯង​សត្វតិរច្ឆាន​ ​អ្នកឯង​ជា​សត្វ​នរក​ ​សុគតិ​របស់​អ្នកឯង​គ្មាន​ទេ​ ​ទុគ្គតិ​តែ​ម្យ៉ាង​នឹង​ប្រាកដ​ដល់​អ្នកឯង​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ជេរ​ដោយ​ ​យ​អក្ខរៈ​(​១​)​ ​ឬ​ដោយ​ ​ភ​អក្ខរៈ​ ​ឬមួយ​ដោយ​បុរិស​និ​មិត្ដ​ ​និង​ឥត្ថី​និ​មិត្ដ​ ​ប៉ុណ្ណេះ​ឈ្មោះថា​ ​ពាក្យ​ជេរ​ដ៏​ថោកទាប​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ពាក្យ​ជេរ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​នោះ​ ​គឺ​ជេរ​ថា​ ​អ្នកឯង​ជា​បណ្ឌិត​ ​អ្នកឯង​ជា​មនុស្ស​ឈ្លាស​ ​អ្នកឯង​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​អ្នកឯង​ជា​ពហុស្សូត​ ​អ្នកឯង​ជា​ធម្មកថិក​ ​ទុគ្គតិ​របស់​អ្នកឯង​គ្មាន​ទេ​ ​សុគតិ​តែ​ម្យ៉ាង​នឹង​ប្រាកដ​ដល់​អ្នកឯង​ ​ប៉ុណ្ណេះ​ឈ្មោះថា​ ​ពាក្យ​ជេរ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​។​
 ​[​២៥៧​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ឮ​ពាក្យ​របស់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ហើយ​ ​នាំ​ ​ពាក្យ​ញុះញង់​ទៅ​ប្រាប់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​និយាយ​
​(​១​)​ ​ត្រង់​យ​ ​អក្ខរ​ ​និង​ ​ភ​អក្ខរ​ ​ជា​ឈ្មោះ​មេថុនធម្ម​ ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៥ | បន្ទាប់
ID: 636783425805021166
ទៅកាន់ទំព័រ៖