ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បន្ទោស​ថា​ ​នែ​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​មិន​គួរបើ​នឹង​ហ៊ាន​ជីក​ដោយខ្លួនឯង​ខ្លះ​ ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឱ្យ​ជីក​ខ្លះ​នូវ​ផែនដី​ទេ​ ​នែ​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ពួក​មនុស្ស​មាន​ ​សេចក្ដីសំគាល់​ថា​ផែនដី​ជា​វត្ថុ​មានជីវិត​ ​នែ​មោឃបុរស​ទាំងឡាយ​ ​អំពើ​ដែល​អ្នកធ្វើ​នេះ​ ​នឹង​បាន​ដឹកនាំ​ពួក​ជន​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឱ្យ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ ​ឬ​ពួក​ជន​ដែល​ជ្រះថ្លា​ហើយ​ ​ឱ្យ​រឹងរឹតតែ​ជ្រះថ្លា​ឡើង​ក៏ទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ត្រូវ​សំដែង​ឡើង​នូវ​សិក្ខាបទ​នេះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ណាមួយ​ជីក​ដោយខ្លួនឯង​ក្ដី​ ​ប្រើ​អ្នកដទៃ​ឱ្យ​ជីក​ក្ដី​ ​នូវ​ផែនដី​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​។​
 [​៣៥០​]​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុ​ណាមួយ​ ​មាន​សេចក្ដី​ដូចគ្នានឹង​ ​សិក្ខាបទ​ទី​ ​១​ ​នៃ​បារាជិក​កណ្ឌ​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ផែនដី​ ​បាន​ដល់​ផែនដី​មាន​ពីរ​យ៉ាង​ ​គឺជា​តប​ឋ​វី​ ​ផែនដី​មាន​ដី​ច្រើនជាង​វត្ថុ​ឯទៀត១​ ​អជាត​បឋវី​ ​ផែនដី​មាន​ដី​តិច​ជាង​វត្ថុ​ឯទៀត១​។​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ជាត​បឋវី​ ​(​នោះ​)​ ​គឺ​អាចម៍ដី​សុទ្ធ​ ​ដីស្អិត​សុទ្ធ​ ​ដី​មាន​ថ្ម​តិច​ ​មាន​ក្រួស​តិច​ ​មាន​បំណែក​អម្បែង​តិច​ ​មាន​ក្រួសរវាន​តិច​ ​មាន​ខ្សាច់​តិច​ ​មាន​អាចម៍ដី​ច្រើន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤៣ | បន្ទាប់
ID: 636783454830361321
ទៅកាន់ទំព័រ៖