ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​យកជើង​បៀតបៀន​នូវ​សេចក្តី​លក់​ ​របស់​តថាគត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជាត​ថា​គត​ ​នៅជា​សុខ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ម្ចាស់បំណុល​របស់​តថាគត​ ​មក​ទារ​ថា​ ​អ្នក​ចូរ​ឲ្យ​មក​ ​ចូរ​ឲ្យ​មក​ ​ដូច្នេះ​ ​ក្នុង​បច្ចូសសម័យ​ ​ក៏​មិន​មាន​ឡើយ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជាត​ថា​គត​ ​នៅជា​សុខ​។​

 [​១៤៩​]​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ភារ​ទ្វា​ជ​គោត្ត​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក៏បាន​ពោល​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ច្បាស់​ពេក​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ច្បាស់​ពេក​ណាស់​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ដែល​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ទ្រង់​ប្រកាស​ ​ដោយ​អនេកបរិយាយ​ ​ដូចជា​បុគ្គល​ធ្វើ​របស់​ដែល​ផ្កាប់​ ​ឲ្យ​ផ្ងារ​ឡើង​ ​ឬដូច​ជាបើ​ក​បង្ហាញ​របស់​ដែល​បិទបាំង​ ​ឬដូច​ជា​គេ​ប្រាប់ផ្លូវ​ ​ដល់​អ្នក​វង្វេងទិស​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​ដូចជា​គេ​ទ្រោល​ប្រទីប​ ​ក្នុង​ទី​ងងឹត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​ពួក​មនុស្ស​ដែល​មាន​ភ្នែក​ ​នឹង​មើលឃើញ​រូប​ទាំងឡាយ​បាន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​នេះ​ ​សូម​ដល់​នូវ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ផង​ ​នូវ​ព្រះធម៌​ផង​ ​នូវ​ព្រះភិក្ខុ​សង្ឃ​ផង​ ​ជាទី​ពឹង​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សូម​បាន​នូវ​បព្វជ្ជា​ ​សូម​បាន​នូវ​ឧបសម្បទា​ ​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១៣ | បន្ទាប់
ID: 636848994606640803
ទៅកាន់ទំព័រ៖