ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​ឧបាសក​វគ្គ​ ​ទី២​
​ក​សិសូ​ត្រ​ ​ទី១​


 [​១៥០​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​ព្រាហ្មណ​គ្រាម​ ​ឈ្មោះ​ឯក​នា​លា​ ​ក្នុង​ទក្ខិណា​គិរិ​ជនបទ​ ​នា​ដែន​មគធៈ​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​កសិ​ភារ​ទ្វា​ជ​ព្រាហ្មណ៍​ ​បាន​តាក់តែង​នង្គ័ល​ប្រមាណ៥០០​ ​ក្នុង​វេលា​ដែល​ព្រោះស្រូវ​។​ ​
 [​១៥១​]​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ស្បង់​ប្រដាប់​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ហើយ​ស្តេច​ចូល​ទៅកាន់​ការងារ​ ​របស់​កសិ​ភារ​ទ្វា​ជ​ព្រាហ្មណ៍​។​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ការ​អង្គាស​ ​(​លៀងភ្ញៀវ​)​ ​របស់​កសិ​ភារ​ទ្វា​ជ​ព្រាហ្មណ៍​ ​កំពុង​ប្រព្រឹត្តទៅ​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅកាន់​ការ​អង្គាស​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ប្រថាប់​នៅក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​កសិ​ភារ​ទ្វា​ជ​ព្រាហ្មណ៍​ ​បានឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដែល​ទ្រង់​ឈរ​បិណ្ឌបាត​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​ក៏បាន​ពោល​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សមណៈ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ភ្ជួរ​ផង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១៥ | បន្ទាប់
ID: 636848995339052694
ទៅកាន់ទំព័រ៖