ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​ភិក្ខុ​ណា​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​មិន​ត្រេកអរ​ផង​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ផង​នូវ​វិតក្កៈ​ ​ដែល​អាស្រ័យ​នូវ​ផ្ទះ​ ​គឺ​កាមគុណ​ផង​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​ ​ហើយ​មិន​ធ្វើ​នូវ​ព្រៃធំ​ ​គឺ​កិលេស​ ​ក្នុង​អារម្មណ៍​ណាមួយ​ឡើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​មាន​ព្រៃធំ​ ​គឺ​កិលេស​ ​ជា​អ្នក​ប្រាសចាក​តណ្ហា​ ​របស់​អ្វីមួយ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ដែល​មាន​រូប​ឋិត​លើ​ផែនដី​ក្តី​ ​ដែល​ឋិត​លើ​អាកាស​ក្តី​ ​ដែល​ឋិតនៅ​ក្នុង​រូង​ផែនដី​ក្តី​^{(​១​)​} ​របស់​ទាំងអស់​នោះ​ ​មិន​ទៀង​ ​រមែង​គ្រាំគ្រា​ទៅ​ ​ពួក​ជន​ដែល​ស្គាល់​ច្បាស់​ ​នូវ​អត្តភាព​ ​តែង​មក​ប្រជុំ​យ៉ាងនេះ​ ​