ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​អានន្ទ​សូត្រ​ ​ទី៤​


 [​២១៤​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ស្លៀក​ស្បង់​ ​ប្រដាប់​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹកព្រហាម​ ​ចូល​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​ ​មាន​ព្រះ​វង្គី​សៈ​មាន​អាយុ​ ​ជា​បច្ឆាសមណៈ​។​ ​សម័យ​នោះ​ ​សេចក្តី​អផ្សុក​ ​ក៏​កើតឡើង​ ​ដល់​ព្រះ​វង្គី​សៈ​មាន​អាយុ​ ​ទាំង​រាគៈ​ ​ក៏​ធ្វើកុសល​ចិត្ត​ឲ្យ​វិនាស​។​
 ​[​២១៥​]​ ​ទើប​ព្រះ​វង្គី​សៈ​មាន​អាយុ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ដោយ​គាថា​ថា​
​បពិត្រ​លោក​ ​ជា​គោតម​គោត្រ​ ​ខ្ញុំ​ក្តៅ​ដោយ​កាម​រាគៈ​ ​ចិត្ត​របស់ខ្ញុំ​ ​ក្តៅក្រហាយ​ណាស់​ ​សូម​លោក​មេត្តា​សំដែងធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​រំលត់​រាគៈ​ ​ដោយ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ឲ្យ​ទាន​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៧ | បន្ទាប់
ID: 636849013589496560
ទៅកាន់ទំព័រ៖