ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​ពោល​សរសើរ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​គាថា​ ​ដ៏​សមគួរ​ ​ក្នុង​ទី​ចំពោះ​ព្រះ​ភក្ត្រ​។​ ​ទើប​ព្រះ​វង្គី​សៈ​មាន​អាយុ​ ​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ធ្វើ​ឧត្តរាសង្គៈ​ ​ឆៀង​ស្មា​ម្ខាង​ ​ប្រណម្យ​អញ្ជលី​ ​ឆ្ពោះទៅ​រក​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សូម​សំដែងធម៌​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សុគត​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​សូម​សំដែងធម៌​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​វង្គី​សៈ​ ​ចូរ​អ្នក​សំដែងធម៌​ចុះ​។​
 [​២៣៨​]​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​ព្រះ​វង្គី​សៈ​មាន​អាយុ​ ​បាន​ពោល​សរសើរ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​គាថា​ដ៏​សមគួរ​ ​ក្នុង​ទី​ចំពោះ​ព្រះ​ភក្រ្ត​ថា​
​ព្រះចន្ទ្រ​រុងរឿង​ឰដ៏​អាកាស​ ​ដែល​ឥត​ភ្លៀង​ ​យ៉ាងណា​ ​ព្រះអាទិត្យ​ ​ដែល​ប្រាសចាក​មន្ទិល​ ​រមែង​រុងរឿង​យ៉ាងណា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជា​អង្គីរស​ ​(​ទ្រង់​មាន​រស្មីផ្សាយ​ចេញពី​ព្រះអង្គ​)​ ​ព្រះអង្គ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ធំ​ ​តែង​រុងរឿង​ ​(​ដោយ​សម្បុរ​ព្រះ​សរីរៈ​)​ ​និង​យស​បរិវារ​ ​គ្រប​សត្វលោក​ទាំងអស់​ ​យ៉ា​ងនោះៗ​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៧៩ | បន្ទាប់
ID: 636849019714426886
ទៅកាន់ទំព័រ៖