ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​នាគ​ទត្ត​សូត្រ​ ​ទី៧​


 [​២៥៧​]​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​មាន​អាយុ​ ​នៅក្នុង​ដងព្រៃ​មួយ​ ​ក្នុង​ដែន​កោសល​។​ ​ក៏​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​មាន​អាយុ​ ​ចូល​ទៅកាន់​ស្រុកក្នុង​វេលា​ព្រឹក​ពេក​ ​ត្រឡប់មកវិញ​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ​ពេក​។​
 [​២៥៨​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ទេវតា​ដែល​អាស្រ័យ​នៅក្នុង​ដងព្រៃ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​អនុគ្រោះ​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​មាន​អាយុ​ ​ចង់​ធ្វើ​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​មាន​អាយុ​ ​ឲ្យ​សង្វេគ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​មាន​អាយុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ទើប​ពោល​គាថា​ ​នឹង​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​មាន​អាយុ​ថា​
​បពិត្រ​ព្រះ​នាគ​ទត្ត​ ​លោក​ចូល​ទៅ​ ​(​កាន់​ស្រុក​)​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក​ ​ត្រឡប់មកវិញ​ ​ក្នុង​វេលា​ថ្ងៃ​ ​ត្រាច់​ទៅ​ហួស​វេលា​ ​នៅ​ច្រឡូកច្រឡំ​ ​ដោយ​ពួក​គ្រហស្ថ​ ​រួមសុខ​រួមទុក្ខ​ជាមួយគ្នា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៣ | បន្ទាប់
ID: 636849024472309021
ទៅកាន់ទំព័រ៖