ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​ប្រារព្ធ​នូវ​ព្រះ​សាស្តា​ ​ព្រះធម៌​ ​និង​ព្រះសង្ឃ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​សីល​ ​រមែង​បាន​នូវ​បាមោជ្ជៈ​ ​បីតិ​ ​សុខៈ​ ​ឥត​សង្ស័យ​ ​បើ​លោក​មា​នបាមោ​ជ្ជៈ​ច្រើនជាង​នេះ​ទៅទៀត​ ​នឹង​ធ្វើ​នូវ​ទីបំផុត​ទុក្ខ​បាន​។​

 គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​លុះ​ទេវតា​នោះ​ធ្វើឲ្យ​សង្វេគ​ហើយ​ ​ក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សង្វេគ​។​

​មជ្ឈន្តិក​សូត្រ​ ​ទី១២​


 [​២៧០​]​ ​សម័យមួយ​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​ ​នៅក្នុង​ដងព្រៃ​មួយ​ ​ក្នុង​ដែន​កោសល​។​
 ​[​២៧១​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ទេវតា​ដែល​អាស្រ័យ​ ​ក្នុង​ដងព្រៃ​នោះ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​រក​ភិក្ខុ​នោះ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ទើប​ពោល​គា​នេះ​ ​ក្នុង​សំណាក់​ភិក្ខុ​នោះ​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ២០០ | បន្ទាប់
ID: 636849026891947417
ទៅកាន់ទំព័រ៖