ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

 ​[​៣២​]​ ​គ្រានោះ​ ​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​មាន​ប្រា​ថ្នា​ញុំាង​ភ័យ​ ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ ​និង​សេចក្តី​ព្រឺរោម​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​ដល់​វជិរា​ភិក្ខុនី​ ​មានប្រាថ្នា​ឲ្យ​នាង​ឃ្លាតចាក​សមាធិ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​វជិរា​ភិក្ខុនី​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​បាន​ពោល​គាថា​នឹង​វជិរា​ភិក្ខុនី​ថា​
​សត្វ​នេះ​ ​បុគ្គល​ណា​តាក់តែង​ឡើង​ ​បុគ្គល​អ្នក​តាក់តែង​សត្វ​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទីណា​ ​សត្វ​កើតឡើង​ ​ក្នុង​ទីណា​ ​សត្វ​រលត់​ទៅ​ក្នុង​ទីណា​។​

 [​៣៣​]​ ​លំដាប់នោះ​ ​វជិរា​ភិក្ខុនី​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អ្នកនេះ​ជា​អ្វី​ហ្ន៎​ ​ជា​មនុស្ស​ ​ឬ​ជា​អមនុស្ស​ ​(​មក​)​ ​ពោល​គាថា​ ​ដូច្នេះ​។​ ​ទើប​វជិរា​ភិក្ខុនី​ ​មាន​សេចក្តី​ចូលចិត្ត​ថា​ ​នេះ​ពិតជា​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​ប្រា​ថ្នា​ញុំាង​ភ័យ​ ​សេចក្តី​តក់ស្លុត​ ​និង​សេចក្តី​ព្រឺរោម​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​ដល់​អាត្មាអញ​ ​មានប្រាថ្នា​ឲ្យ​អាត្មាអញ​ឃ្លាតចាក​សមាធិ​ ​បាន​ជា​ពោល​គាថា​។​ ​លំដាប់នោះ​ ​វជិរា​ភិក្ខុនី​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​នេះ​ជា​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​ហើយ​បាន​ពោល​គាថា​ទាំងឡាយ​នឹង​មារ​មានចិត្ត​បាប​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ២១ | បន្ទាប់
ID: 636848716988851974
ទៅកាន់ទំព័រ៖