ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​[​៣៥០​]​ ​សក្កទេវរាជ​ត្រាស់​ថា​ ​ខ្ញុំ​ឮ​វាចា​របស់​វេបចិត្តិ​អសុរិន្ទ​ហើយ​ ​អត់ធ្មត់​បាន​ ​មិនមែន​ព្រោះ​ខ្លាច​ ​មិនមែន​ព្រោះ​មាន​កំឡាំង​ខ្សោយ​ទេ​ ​តាមពិត​ ​អ្នក​យល់​ការណ៍​ច្បាស់​ ​ប្រហែលយ៉ាង​ខ្ញុំ​ ​ដូចម្តេច​នឹង​តបត​ ​ជាមួយ​បុគ្គល​ពាល​។​
​[​៣៥១​]​ ​មា​.​ ​បើ​ព្រះអង្គ​មិន​ឃាត់​ហាម​បុគ្គល​ពាល​ទេ​ ​ពួក​ពាល​ ​នឹង​រឹងរឹតតែ​ឈ្លានពាន​ឡើង​ ​ហេតុ​នោះ​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ត្រូវ​ហាមប្រាម​បុគ្គល​ពាល​ ​ដោយ​អាជ្ញា​ដ៏​ខ្លាំង​។​
​[​៣៥២​]​ ​ស​.​ ​អ្នកណា​ប្រកបដោយ​សតិ​ ​ដឹង​ថា​អ្នកដទៃ​កំពុង​ក្រោធ​ ​ហើយ​ទ្រាំអត់​បាន​ ​ខ្ញុំ​សំគាល់​នូវ​អ្នក​នុ៎ះឯង​ថា​ ​ជា​អ្នក​ឃាត់​ហាម​បុគ្គល​ពាល​។​
​[​៣៥៣​]​ ​មា​.​ ​បពិត្រ​វាសវៈ​ ​ខ្ញុំ​យល់ឃើញ​ថា​ ​ការអត់ធន់​នេះឯង​ ​ជា​ទោស​វិញ​ទេ​ ​(​ព្រោះថា​)​ ​បុគ្គល​ពាល​ ​រមែង​សំគាល់​អ្នក​អត់ធន់​នោះ​ថា​ ​អ្នកនេះ​អត់ធន់​ ​ព្រោះ​ខ្លាច​អញ​