ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​[​៣៩៤​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​។​បេ​។​ ​ពួក​ទេវតា​ ​នៅ​ឋាន​តាវត្តិង្ស​ ​បាន​ហៅ​ជន​អ្នក​ចិញ្ចឹម​មាតាបិតា​ ​គោរព​កោតក្រែង​បុគ្គល​ជា​ច្បង​ ​ក្នុង​ត្រកូល​ ​មាន​វាចា​ល្អិត​ទន់​ ​និយាយ​សំដី​ផ្អែមល្ហែម​ ​លះបង់​ពាក្យ​ញុះញង់​ ​ប្រកប​តែ​ក្នុង​ការ​កំចាត់​បង់​សេចក្តី​កំណាញ់​ ​មាន​វាចា​ទៀងទាត់​ ​ជា​ជន​គ្រប​សង្កត់​សេចក្តី​ក្រោធ​នោះ​ឯង​ ​ថា​ជា​សប្បុរស​។​ ​