ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

 ​[​៤៦​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ជ្រាប​នូវ​បរិវិតក្ក​ ​ក្នុងចិត្ត​របស់​ពក​ព្រហ្ម​ ​ដោយ​ព្រះទ័យ​ ​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ​ ​ក៏​បាត់​អំពី​វត្ត​ជេតពន​ ​ទៅ​ប្រាកដ​ ​ក្នុង​ព្រហ្មលោក​នោះ​ ​ដោយ​ឆាប់រហ័ស​ ​ដូច​បុរស​មាន​កំលាំង​ ​លា​ចេញ​នូវ​ដៃ​ ​ដែល​បត់​ចូល​ ​ឬបត់​ចូល​នូវ​ដៃ​ ​ដែល​លា​ចេញ​។​ ​ពក​ព្រហ្ម​ ​បានឃើញ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​កំពុង​ស្តេច​មក​អំពី​ចម្ងាយ​ ​លុះ​ឃើញ​ហើយ​ ​បាន​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​អ្នក​និទ៌ុក្ខ​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ស្តេច​មក​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​អ្នក​និទ៌ុក្ខ​ ​ព្រះអង្គ​ស្តេច​មក​ល្អ​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​អ្នក​និទ៌ុក្ខ​ ​ព្រះអង្គ​ខានធ្វើ​បរិយាយ​ ​ដើម្បី​ស្តេច​មក​ក្នុង​ទីនេះ​ ​ជា​យូរអង្វែង​ហើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​អ្នក​និទ៌ុក្ខ​ ​ទីនេះ​ទៀង​ ​ទីនេះ​ឋិតថេរ​ ​ទីនេះ​ ​មាននៅ​គ្រប់​កាល​ ​ទីនេះ​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​ទីនេះ​មាន​សភាព​មិន​ច្យុត​ ​ព្រោះថា​ ​សត្វ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​មិនកើត​ ​មិន​ចាស់​ ​មិន​ស្លាប់​ ​មិន​ច្យុត​ ​មិន​បដិសន្ធិ​ ​ទី​ដទៃ​ ​ដែល​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចេញ​ ​ដ៏​ក្រៃលែង​ជាង​ទី​របស់​ព្រហ្ម​នេះ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤១ | បន្ទាប់
ID: 636848962804991853
ទៅកាន់ទំព័រ៖