ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

 ​[​៤៧​]​ ​កាលបើ​ពក​ព្រហ្ម​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ពក​ព្រហ្ម​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ពក​ព្រហ្ម​ប្រកបដោយ​អវិជ្ជា​ហើយ​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​ពក​ព្រហ្ម​ ​ប្រកបដោយ​អវិជ្ជា​ហើយ​ ​ព្រោះថា​ ​គាត់​ពោល​នូវ​របស់​ដែល​មិន​ទៀង​ ​ថា​ជា​របស់​ទៀង​វិញ​ ​ពោល​នូវ​របស់​ដែល​មិន​ឋិតថេរ​ ​ថា​ជា​របស់​ឋិតថេរ​វិញ​ ​ពោល​នូវ​របស់​ដែល​គ្មាន​នៅ​គ្រប់​កាល​ ​ថា​ជា​របស់​មាននៅ​គ្រប់​កាល​វិញ​ ​ពោល​នូវ​របស់​ដែល​មិន​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​ថា​ជា​របស់​ខ្ជាប់ខ្ជួន​វិញ​ ​ពោល​នូវ​របស់​ដែល​មាន​សភាព​ច្យុត​ ​ថា​ជា​របស់​មាន​សភាព​មិន​ច្យុត​វិញ​ ​មួយទៀត​ ​សត្វ​តែង​កើត​ផង​ ​ចាស់​ផង​ ​ស្លាប់​ផង​ ​ច្យុត​ផង​ ​បដិសន្ធិ​ផង​ ​ក្នុង​ទីណា​ ​គាត់​ពោល​ទីនោះ​ថា​ ​សត្វ​ក្នុង​ទីនេះ​មិនកើត​ ​មិន​ចាស់​ ​មិន​ស្លាប់​ ​មិន​ច្យុត​ ​មិន​បដិសន្ធិ​ ​ដូច្នោះ​វិញ​ ​មួយទៀត​ ​គាត់​ពោល​នូវ​ទី​ដទៃ​ ​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចេញ​ ​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​ថា​ទី​ដទៃ​ជា​គ្រឿងរ​លាស់​ចេញ​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤២ | បន្ទាប់
ID: 636848963004423259
ទៅកាន់ទំព័រ៖