ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

[​៤៨​]​ ​ពក​ព្រហ្ម​ពោល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ជន៧២នាក់​ ​ជា​អ្នក​ស្រឡាញ់​បុណ្យ​ ​ញុំាង​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​តាម​អំណាច​ ​(​នៃ​ខ្លួន​)​ ​កន្លង​ហើយ​ ​នូវ​ជាតិ​ ​និង​ជរា​ ​កំណើត​ក្នុង​ព្រហ្ម​នេះ​ ​ជាទីបំផុត​ ​ជា​ធម្មជាត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដោយ​វេទ​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​ច្រើន​ ​រមែង​ស្រឡាញ់​យើង​ទាំងឡាយ​។​
​[​៤៩​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ពក​ព្រហ្ម​ ​អ្នក​សំគាល់​នូវ​អាយុ​ណា​ ​ថា​វែង​ ​អាយុ​នុ៎ះ​តិច​ ​មិនមែន​វែង​ឡើយ​ ​ម្នាល​ព្រហ្ម​ ​មួយទៀត​ ​តថាគត​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​អាយុ​មាន​ប្រមាណ១សែន​ ​នៃ​និរព្វុទៈ^{​(​១​)}​។​
​[​៥០​]​ ​ពក​ព្រហ្ម​ ​ទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ឃើញ​អារម្មណ៍​រក​ទីបំផុត​គ្មាន​ ​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​ហើយ​ ​នូវ​ជាតិ​ជរា​ ​និង​សេចក្តី​សោក​ ​អើ​សីល​វត្ត​ ​មាន​មក​អំពី​ដើម​ ​របស់ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ដូចម្តេច​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​អាច​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​សីល​វត្ត​ណា​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ ​ប្រាប់​នូវ​សីល​វត្ត​នុ៎ះ​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​។​