ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​ភិក្ខុ​គួរ​សេព​សេនាសនៈ​ស្ងាត់​ ​គួរ​ប្រព្រឹត្ត​ឲ្យ​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​សំយោជនៈ​ ​បើ​មិនបាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​សេនាសនៈ​នោះ​ទេ​ ​ក៏​គួរ​នៅក្នុង​ពួក​ចុះ​ ​តែថា​ ​ត្រូវ​រក្សាខ្លួន​ ​ត្រូវ​មានស្មារតី​ ​ភិក្ខុ​កាល​ត្រាច់​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​អំពី​ត្រកូល​មួយ​ ​ទៅ​ត្រកូល​មួយ​ ​ត្រូវ​រក្សា​ឥន្ទ្រិយ​ ​ត្រូវ​មាន​ប្រាជ្ញា​ ​មានស្មារតី​ ​ហើយ​គួរ​សេព​សេនាសនៈ​ស្ងាត់​ ​ក្នុង​ទីណា​មាន​ពួក​ពស់​តូច​ ​ពស់​ធំ​ ​ជា​សត្វ​ទីឃជាតិ​ ​ដែល​គួរខ្លាច​ ​ផ្លេកបន្ទោរ​កំពុងតែ​ឆ្វៀលឆ្វាត់​ ​មេឃ​កំពុងតែ​គ្រហឹម​ ​ក្នុង​រាត្រី​ដែល​ងងឹត​អ័ព្ទ​ ​ភិក្ខុ​អ្នក​រួច​ស្រឡះ​ចាក​ភ័យ​ ​ចុះចិត្តស៊ប់​ក្នុង​ព្រះនិព្វាន​ ​ដែល​ឥត​ភ័យ​ ​ក៏​អស់​ព្រឺព្រួច​រោម​ហើយ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ទាំងនោះ​បាន​ ​មួយទៀត​ ​ហេតុនេះ​ ​ខ្ញុំ​ឃើញច្បាស់​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​មិនមែន​និយាយ​ផ្តេសផ្តាស​ទេ​ ​ក្នុង​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​គឺ​ធម្មទេសនា​ម្តង​ ​បាន​ពួក​លោក​ ​ដែល​លះបង់​ ​នូវ​មច្ចុ​បាន​មួយ​ពាន់​ ​បាន​ពួក​លោក​ជា​សេក្ខៈ​ជាងប្រាំរយ​ ​