ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

ព្រះមានព្រះភាគ​ ​អរហន្ត​ ​សម្មាសម្ពុទ្ធ​ ​អង្គ​នោះ​។​ ​កាលបើ​នាង​ព្រាហ្មណី​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រាហ្មណ៍​ភារ​ទ្វា​ជ​គោត្រ​ ​និយាយ​នឹង​នាង​ធន​ញ្ជា​នី​ព្រាហ្មណី​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​មេ​ចង្រៃ​នេះ​ ​ធ្លាប់​តែ​ឯ​ចឹងៗ​ ​ហ៊ាន​ពោល​សរសើរ​សមណៈ​ត្រងោល​ ​ក្នុង​ទី​ផ្តេសផ្តាស​ ​នែ​មេ​ចង្រៃ​ ​អញ​នឹង​លើក​នូវ​វាទៈ​(​១​)​ ​ចំពោះ​គ្រូ​របស់​ហងឯង​នោះ​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​។​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក្នុង​លោក​ ​ព្រមទាំង​ទេវលោក​ ​មារ​លោក​ ​ព្រហ្មលោក​ ​មនុស្សលោក​ ​ក្នុង​ពពួកសត្វ​ ​ព្រមទាំង​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​និង​មនុស្សជា​សម្មតិទេព​ ​និង​មនុស្ស​ដ៏​សេស​ ​ខ្ញុំ​មិនដែល​ឃើញ​អ្នកណា​ ​អាច​លើក​នូវ​វាទៈ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​អរហន្ត​សម្មាសម្ពុទ្ធ​នោះ​បានទេ​ ​ម្នាល​ព្រាហ្មណ៍​ ​តែថា​អ្នក​ចូរ​ទៅចុះ​ ​លុះ​ទៅ​ហើយ​ ​គង់តែ​នឹង​ដឹង​ទេ​។​
 [​១០៧​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រាហ្មណ៍​ភារ​ទ្វា​ជ​គោត្រ​ ​ខឹង​អន់ចិត្ត​ ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ធ្វើ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ជាមួយនឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ដែល​គួរ​រីករាយ​ ​និង​ពាក្យ​ដែល​គួរ​រឭក​ហើយ​ ​ក៏​អង្គុយ​នៅក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រាហ្មណ៍​ភារ​ទ្វា​ជ​គោត្រ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដោយ​គាថា​ ​ថា​
​(​១​)​ ​អញ​នឹង​លើក​នូវ​វាទៈ​ ​បាន​សេចក្តី​ថា​ ​អញ​នឹង​សួរដេញដោល​។​
ថយ | ទំព័រទី ៨៤ | បន្ទាប់
ID: 636848985642648092
ទៅកាន់ទំព័រ៖