ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​[​១១៥​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​ ​បុគ្គល​ពាល​ ​ពោល​នូវ​ផរុសវាចា​ ​តែង​សំគាល់​ថា​ ​ជ័យជំនះ​ ​តែថា​ ​សេចក្តី​អត់ធន់​ ​ជា​ជ័យជំនះ​ ​របស់​អ្នកប្រាជ្ញ​នោះ​ ​អ្នកណា​ក្រោធ​តបនឹង​បុគ្គល​អ្នក​ក្រោធ​ ​អ្នកនោះ​ឯង​ ​រមែង​មាន​សេចក្តី​អាក្រក់​ ​ព្រោះ​សេចក្តី​ក្រោធ​នោះ​ ​បុគ្គល​មិន​ក្រោធ​តបនឹង​បុគ្គល​អ្នក​ក្រោធ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឈ្នះ​សង្គ្រាម​ ​ដែលគេ​ឈ្នះ​បាន​ដោយ​កម្រ​ ​អ្នកណា​ដឹង​ថា​ ​អ្នកដទៃ​ក្រោធ​នឹង​ខ្លួន​ ​ហើយ​មានស្មារតី​រម្ងាប់​សេចក្តី​ក្រោធ​បាន​ ​អ្នកនោះ​ឈ្មោះថា​ ​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​ជន​ទាំង២នាក់​ ​គឺ​ខ្លួន​ ​និង​អ្នកដទៃ​ ​បណ្តាជន​ទាំង២នាក់​ ​គឺ​ខ្លួន​និង​អ្នកដទៃ​ ​ដែល​ជា​អ្នករក្សា​សេចក្តី​សុខ​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិន​ឈ្លាស​ក្នុង​ធម៌​ ​រមែង​សំគាល់​អ្នក​ ​ដែល​អត់ធន់​នោះ​ ​ថា​ជា​មនុស្ស​ពាល​។