ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣០

​អហឹស​ក​សូត្រ​ ​ទី៥​


 ​[​១២០​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​អហឹស​ក​ភារ​ទ្វា​ជ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ធ្វើ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​ជាមួយនឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ដែល​គួរ​រីករាយ​ ​និង​ពាក្យ​ដែល​គួរ​រឭក​ហើយ​ ​ក៏​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​អហឹស​ក​ភារ​ទ្វា​ជ​ព្រាហ្មណ៍​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​បាន​ពោល​នូវ​ពាក្យ​នេះ​ ​នឹង​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ឈ្មោះ​ ​អហឹស​កៈ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ឈ្មោះ​អហឹស​កៈ​។​
​[​១២១​]​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ប្រសិនបើ​ឈ្មោះ​អ្នកឯង​ ​ពិត​ដូច្នោះ​មែន​ ​អ្នកឯង​គួរ​ជា​អ្នក​មិន​បៀតបៀន​ ​ព្រោះថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​បៀតបៀន​ ​ដោយ​កាយវាចា​ចិត្ត​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​អហឹស​កៈ​ ​មួយទៀត​ ​បើ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​សម្លាប់សត្វ​ដទៃ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​អហឹស​កៈ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៩៥ | បន្ទាប់
ID: 636848988478440290
ទៅកាន់ទំព័រ៖