ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​១០២​]​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​ត្រូវហើយ​ ​ត្រូវហើយ​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​បុគ្គល​ ​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ភូត​ ​លុះ​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ភូត​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ការ​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​ការ​ធុញទ្រាន់​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​ ​នៃ​ភូត​ ​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ថា​ ​អាហារ​នៃ​ភូត​នោះ​ ​រមែង​កើតមាន​ព្រម​ ​លុះ​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ថា​ ​អាហារ​នៃ​ភូត​នោះ​ ​រមែង​កើតមាន​ព្រម​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ការ​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​ការ​ធុញទ្រាន់​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​ ​នៃ​កំណើត​អាហារ​ ​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ថា​ ​ធម្មជាត​ណា​ ​ជា​ភូត​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅជាធម្មតា​ ​ព្រោះ​ការ​រលត់​នៃ​អាហារ​នោះ​ ​លុះ​ឃើញ​ដោយ​បញ្ញា​ ​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ថា​ ​ធម្មជាត​ណា​ ​ជា​ភូត​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅជាធម្មតា​ ​ព្រោះ​ការ​រលត់​នៃ​អាហារ​នោះ​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ការ​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​ការ​ធុញទ្រាន់​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​ ​នៃ​ភូត​ ​ដែល​មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅជាធម្មតា​។​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​សេក្ខបុគ្គល​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១០៦ | បន្ទាប់
ID: 636848579980115522
ទៅកាន់ទំព័រ៖