ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​វេទនា​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ១​.​.​.​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​ផស្សៈ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​ស​ឡាយ​ត​នៈ​ជា​បច្ច័យ១​.​.​.​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​ស​ឡាយ​ត​នៈ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​នាមរូប​ជា​បច្ច័យ១​.​.​.​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​នាមរូប​កើតមាន​ ​ព្រោះ​វិញ្ញាណ​ជា​បច្ច័យ១​.​.​.​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​វិញ្ញាណ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​សង្ខារ​ជា​បច្ច័យ១​.​.​.​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ១​.​.​.​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​កាលបើ​អវិជ្ជា​មិន​មាន​ហើយ​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​មិន​មាន១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អតីតកាល​កើតមាន​ ​ព្រោះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​កាលបើ​អវិជ្ជា​មិន​មាន​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​មិន​មាន១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​អនាគតកាល​កើតមាន​ ​ព្រោះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​កាលបើ​អវិជ្ជា​មិន​មាន​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​មិន​មាន១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ថា​ ​ធម្ម​ដ្ឋិ​តិញ្ញាណ​ណា​ ​គប្បី​មាន​ ​ធម្ម​ដ្ឋិ​តិញ្ញាណ​នោះ​ ​មាន​កិរិយា​អស់​ទៅជាធម្មតា​ ​មាន​កិរិយា​សូន្យ​ទៅជាធម្មតា​ ​មាន​កិរិយា​វិនាស​ទៅជាធម្មតា​ ​មាន​កិរិយា​រលត់​ទៅជាធម្មតា១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ញាណ​វត្ថុ៧៧ប្រការ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី៤​។​
 [​១២៨​]​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​កើតមាន​ ​ព្រោះ​អវិជ្ជា​ជា​បច្ច័យ​ ​វិញ្ញាណ​កើតមាន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣២ | បន្ទាប់
ID: 636848598144224450
ទៅកាន់ទំព័រ៖