ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​១៥៦​]​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលណាបើ​ ​ភ័យ​ ​ឬ​ពៀរ​ទាំង៥ប្រការ​ ​គឺ​អរិយសាវ័ក​ ​បាន​រម្ងាប់​ហើយ​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ក៏បាន​ប្រកបដោយ​អង្គ​នៃ​សោតាបត្តិ​ ​៤ប្រការ​ផង​ ​ទាំង​ញាយ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ក៏​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​បានឃើញ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ចាក់ធ្លុះ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ផង​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​បើ​ចង់​ព្យាករ​ ​ក៏​គប្បី​ព្យាករ​ខ្លួន​ ​ដោយខ្លួនឯង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​អស់​នរក​ហើយ​។​បេ​។​ ​មាន​សភាព​មិនបាន​ធ្លាក់ចុះ​ ​ជា​បុគ្គល​ទៀង​ ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ខាងមុខ​ ​ដូច្នេះ​ ​ក៏បាន​។​
 (​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ភិ​ក្ខ​វេ​ ​បណ្ឌិត​ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ពិស្តារ​ ​គ្រប់​អន្លើ​ផង​ចុះ​)​។​
 [​១៥៧​]​ ​ភ័យ​ ​ឬ​ពៀរ​ទាំង៥ប្រការ​ ​គឺ​អរិយសាវ័ក​រម្ងាប់​ហើយ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​អ្នកសម្លាប់​សត្វ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​អ្នក​កាន់​យក​ទ្រព្យ​ ​ដែលគេ​មិនបាន​ឲ្យ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​អ្នកប្រព្រឹត្តខុស​ ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​អ្នកពោល​ពាក្យ​កុហក​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​អ្នកផឹក​ទឹកស្រវឹង​ ​គឺ​សុរា​ ​និង​មេរ័យ​ ​ជាហេតុ​នៃ​សេចក្តី​ប្រមាទ​។​បេ​។​ ​នេះ​ ​ភ័យ​ ​ឬ​ពៀរ​ទាំង៥ប្រការ​ ​ដែល​អរិយសាវ័ក​បាន​រម្ងាប់​ហើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៦ | បន្ទាប់
ID: 636848604527229537
ទៅកាន់ទំព័រ៖