ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

វិញ្ញាណ​នេះ​ ​មាន​អ្វី​ជាហេតុ​.​.​.​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​មាន​អ្វី​ជាហេតុ​ ​មាន​អ្វី​នាំឲ្យកើត​ ​មាន​អ្វី​ជា​កំណើត​ ​មាន​អ្វី​ជា​ប្រភព​ ​កាលបើ​អ្វី​មាន​ ​ទើប​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​មាន​ ​កាលបើ​អ្វី​មិន​មាន​ ​ទើប​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​មិន​មាន​។​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ពិចារណា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​អវិជ្ជា​ជាហេតុ​ ​មាន​អវិជ្ជា​នាំឲ្យកើត​ ​មាន​អវិជ្ជា​ជា​កំណើត​ ​មាន​អវិជ្ជា​ជា​ប្រភព​ ​កាលបើ​អវិជ្ជា​មាន​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​អវិជ្ជា​មិន​មាន​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ក៏​មិន​មាន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ហេតុ​ ​ជាទី​កើត​នៃ​សង្ខារ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ទី​រលត់​ ​នៃ​សង្ខារ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​បដិបទា​ដ៏​សមគួរ​ ​ជា​ដំណើរ​ទៅកាន់​ទី​រលត់​ ​នៃ​សង្ខារ​ផង​ ​ហើយ​ប្រតិបត្តិ​តាមលំអាន​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ ​តាម​សមគួរ​ផង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នេះ​ ​ហៅថា​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​កិរិយា​អស់​ទៅ​នៃ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​សង្ខារ​ ​ដោយ​ប្រការ​ទាំងពួង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​បុរស​បុគ្គល​ ​លុះ​ក្នុង​អំណាច​អវិជ្ជា​ហើយ​ ​រមែង​តាក់តែង​សង្ខារ​ជា​បុណ្យ​(​១​)​ ​វិញ្ញាណ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​កៀក​នឹង​បុណ្យ​ ​បើ​តាក់តែង​សង្ខារ​ជា​បាប​(​២​)​ ​វិញ្ញាណ​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​កៀក​នឹង​បាប​ ​បើ​តាក់តែង​សង្ខារ​ជា​អនេ​ជៈ​(​៣​)​ ​វិញ្ញាណ​ក៏​ចូល​ទៅ​កៀក​នឹង​អនេ​ជៈ​។​
​(​១​)​ ​សំដៅយក​កាមាវចរ​កុសល​ចេតនា៨​ ​និង​រូបាវចរ​កុសល​ចេតនា៥​ ​រួម​ជា១៣​។​ ​(​២​)​ ​បាន​ដល់​អកុសលចេតនា២​។​ ​(​៣​)​ ​[​បាន​ដល់​អ​រូបាវចរ​កុសល​ចេតនា៤​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់
ID: 636848610702602748
ទៅកាន់ទំព័រ៖