ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

​ឋិតនៅ​បាន១០០ឆ្នាំ​ខ្លះ​ ​ឋិតនៅ​ច្រើនជាង១០០ឆ្នាំ​ខ្លះ​ ​តែង​ប្រាកដ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចំណែក​ឯ​ធម្មជាត​ណា​ ​ដែល​ហៅថា​ ​ចិត្ត​ខ្លះ​ ​មនោ​ខ្លះ​ ​វិញ្ញាណ​ខ្លះ​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​តែង​កើតឡើង​ផ្សេង​ ​រលត់​ទៅវិញ​ផ្សេង​ ​ទាំងយប់​ទាំង​ថ្ងៃ​។​
 [​២៣៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ត្រង់​សេចក្តី​នោះ​ ​អរិយសាវ័ក​អ្នកចេះដឹង​ ​តែង​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​នូវ​បដិច្ចសមុប្បាទ​ធម៌​ ​ដោយ​ឧបាយ​ប្រាជ្ញា​ឲ្យ​ប្រពៃ​ថា​ ​កាលបើ​វត្ថុ​នេះ​មាន​ ​ទើប​វត្ថុ​នេះ​មាន​ ​ព្រោះតែ​វត្ថុ​នេះ​កើតឡើង​ ​បាន​ជា​វត្ថុ​នេះ​កើតឡើង​ដែរ​ ​កាលបើ​វត្ថុ​នេះ​មិន​មាន​ ​វត្ថុ​នេះ​ក៏​មិន​មាន​ដែរ​ ​ព្រោះតែ​វត្ថុ​នេះ​រលត់​ ​បាន​ជា​វត្ថុ​នេះ​រលត់​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សុខវេទនា​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ​ ​ដែល​ជា​បច្ច័យ​នៃ​សុខវេទនា​ ​វេទនា​ណា​ ​ដែល​កើតអំពី​ផស្សៈ​នោះ​ ​គឺ​សុខវេទនា​ដែល​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ផស្សៈ​ ​ដែល​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​សុខវេទនា​ ​វេទនា​នោះ​ ​ក៏​រលត់​ទៅ​ ​ស្ងប់​រម្ងាប់​ទៅ​ ​ព្រោះ​ការ​រលត់​នៃ​ផស្សៈ​ ​ដែល​ជា​បច្ច័យ​
ថយ | ទំព័រទី ២១១ | បន្ទាប់
ID: 636848618245114155
ទៅកាន់ទំព័រ៖