ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​២៨៩​]​ ​សុសិ​ម​ភិក្ខុ​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​លោក​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ការ​ដោះស្រាយ​នេះ​ក្តី​ ​ការ​មិនបាន​លុះ​នូវ​ធម៌​ទាំងនេះ​ក្តី​ ​ក្នុង​ដំណើរ​នុ៎ះ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចុះ​ហេតុនេះ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​តប​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សុសិ​មៈ​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ជា​បញ្ញា​វិមុត្ត​បុគ្គល​ ​គឺជា​អ្នក​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​កិលេស​ដោយសារ​បញ្ញា​ទេតើ​។​ ​សុសិ​ម​ភិក្ខុ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនទាន់​យល់​សេចក្តី​ ​នៃ​ពាក្យ​ដែល​លោក​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​សំដែង​សង្ខេប​ហើយ​នេះ​ ​ដោយ​ពិស្តារ​បានទេ​ ​ខ្ញុំ​សូម​អង្វរ​ ​សូម​លោក​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​សំដែង​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ ​យ៉ាងណា​ ​ឲ្យខាងតែ​ខ្ញុំ​យល់​សេចក្តី​ ​នៃ​ពាក្យ​ដែល​លោក​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​សំដែង​សង្ខេប​ហើយ​នេះ​ ​ដោយ​ពិស្តារ​បាន​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​តប​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សុសិ​មៈ​ ​លោក​យល់​ក្តី​ ​មិន​យល់​ក្តី​ ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ជាក់ជា​បញ្ញា​វិមុត្ត​បុគ្គល​ដោយពិត​។​
 [​២៩០​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​សុសិ​ម​ភិក្ខុ​មាន​អាយុ​ ​ក្រោក​អំពី​អាសនៈ​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​សុសិ​ម​ភិក្ខុ​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបបង្គំទូល​ ​នូវ​ពាក្យ​ទាំងអស់​នោះ​ ​ដែល​ខ្លួន​ចរចា​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ជាមួយនឹង​ពួក​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សុសិ​មៈ​ ​ធម្ម​ដ្ឋិ​តិញ្ញាណ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៥ | បន្ទាប់
ID: 636848652925427755
ទៅកាន់ទំព័រ៖