ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​៣០៤​]​ ​ម្នាល​សុសិ​មៈ​ ​បុរស​នោះ​ ​ទទួល​ទុក្ខទោមនស្ស​ ​ព្រោះ​ដំណើរ​នោះ​ ​ជាហេតុ​ណា​ ​បព្វជ្ជា​ណា​ ​របស់​បុគ្គល​អ្នក​លួច​ធម៌​ ​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​ ​ដែល​តថាគត​ ​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​បព្វជ្ជា​នេះ​ ​មានទុក្ខ​វិបាក​ខ្លាំង​ផង​ ​មាន​វិបាក​ខ្លោចផ្សា​ខ្លាំង​ផង​ ​ជាង​ហេតុ​នោះ​ទៅទៀត​ ​មិន​តែប៉ុណ្ណោះ​ ​បព្វជ្ជា​នេះ​ ​រមែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ក្នុង​វិនិបាត​កំណើត​។​ ​ម្នាល​សុសិ​មៈ​ ​កាលណាបើ​អ្នក​ឃើញ​ទោស​ ​តាម​ទោស​ហើយ​ ​សំដែង​ទោស​ ​ឲ្យ​សមគួរ​តាម​ធម៌​ ​តថាគត​ ​ទទួល​អត់ទោស​ ​ដល់​អ្នកនោះ​បាន​ ​ម្នាល​សុសិ​មៈ​ ​នេះឯង​ ​ជា​សេចក្តី​ចម្រើន​ ​ក្នុង​វិន័យ​របស់​អរិយៈ​ ​នៃ​បុគ្គល​ដែល​ឃើញ​ទោស​ ​តាម​ទោស​ ​ហើយ​សំដែង​ទោស​តាម​ធម៌​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សង្រួម​តទៅ​ ​ដោយពិត​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី១០​។​

​ចប់​ ​មហាវគ្គ​ ​ទី៧​។​

ID: 636848655623712088

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២ ២៣៣ ២៣៤ ២៣៥ ២៣៦ ២៣៧ ២៣៨ ២៣៩ ២៤០ ២៤១ ២៤២ ២៤៣ ២៤៤ ២៤៥ ២៤៦ ២៤៧ ២៤៨ ២៤៩ ២៥០ ២៥១ ២៥២ ២៥៣ ២៥៤ ២៥៥ ២៥៦ ២៥៧ ២៥៨ ២៥៩ ២៦០ ២៦១ ២៦២ ២៦៣ ២៦៤ ២៦៥ ២៦៦ ២៦៧ ២៦៨ ២៦៩ ២៧០ ២៧១ ២៧២ ២៧៣ ២៧៤ ២៧៥ ២៧៦ ២៧៧ ២៧៨ ២៧៩ ២៨០ ២៨១ ២៨២ ២៨៣ ២៨៤ ២៨៥ ២៨៦ ២៨៧ ២៨៨ ២៨៩ ២៩០ ២៩១ ២៩២ ២៩៣ ២៩៤ ២៩៥ ២៩៦ ២៩៧ ២៩៨ ២៩៩ ៣០០ ៣០១ ៣០២ ៣០៣ ៣០៤ ៣០៥ ៣០៦ ៣០៧ ៣០៨ ៣០៩