ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​៣១២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ដូច​ ​បុគ្គល​ជា​អរិយសាវ័ក​ ​ជា​អ្នក​បរិបូណ៌​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​អរិយសច្ច​ ​រមែង​មាន​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ដែល​អស់​ទៅ​ ​រីងស្ងួត​ទៅ​ ​ច្រើនជាង​ ​ឯ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ដែល​សល់​នៅ​ ​សំដៅយក​ត្រឹម​ ​៧អត្តភាព​ ​មាន​ប្រមាណ​តិចណាស់​ ​មិនដល់​នូវ​ចំណែក​មួយ​ ​ក្នុង​មួយ​រយ​ចំណែក​ ​មិនដល់​នូវ​ចំណែក​មួយ​ ​ក្នុង​មួយ​ពាន់​ចំណែក​ ​មិនដល់​នូវ​ចំណែក​មួយ​ ​ក្នុង​មួយ​សែន​ចំណែក​ ​ដោយ​ការប្រៀបធៀប​នឹង​កង​ទុក្ខ​អំពី​មុន​ ​ដែល​អស់​ទៅ​ ​សាបសូន្យ​ទៅ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ត្រាស់​ដឹង​ធម៌​ ​មានប្រយោជន៍​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​ ​ការបាន​ធម្មចក្ខុ​ ​មានប្រយោជន៍​ច្រើនយ៉ាង​នេះ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី១​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៦ | បន្ទាប់
ID: 636848659041257561
ទៅកាន់ទំព័រ៖