ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​៤៦​]​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​ការ​វិនាស​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​ ​នៃជ​រាម​រណៈ​ ​ទើប​គួរ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​ជា​ធម្មកថិក​បាន​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ការ​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​ការ​វិនាស​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​ ​នៃជ​រាម​រណៈ​ ​ទើប​គួរ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​អ្នកប្រតិបត្តិ​នូវ​ធម៌​សមគួរ​ដល់​ធម៌​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​មានចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ព្រោះ​ការ​នឿយណាយ​ ​ព្រោះ​ការ​វិនាស​ ​ព្រោះ​ការ​រលត់​ ​នៃជ​រាម​រណៈ​ ​ព្រោះ​ការ​មិន​ប្រកាន់​មាំ​ ​ទើប​គួរ​ហៅថា​ ​ភិក្ខុ​អ្នក​ដល់​ ​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃជា​តិ​។​បេ​។​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​ភព​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​ឧបាទាន​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​តណ្ហា​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​វេទនា​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​ផស្សៈ​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រល​ត់​នៃស​ឡាយ​ត​នៈ​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​នាមរូប​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​វិញ្ញាណ​.​.​.​ ​បើ​ភិក្ខុ​សំដែងធម៌​ ​ដើម្បី​ការ​រលត់​នៃ​សង្ខារ​.​.​.​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636848561434934798
ទៅកាន់ទំព័រ៖