ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

 ​[​២១២​]​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​សញ្ញោ​ជ​នី​យ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ហើយ​ ​តណ្ហា​ ​រមែង​ចម្រើនឡើង​ ​ឧបាទាន​ចម្រើនឡើង​ ​ព្រោះ​តណ្ហា​ជា​បច្ច័យ​។​បេ​។​ ​ការ​កើតឡើង​ ​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ ​តែង​មាន​យ៉ាងនេះ​។​
 [​២១៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​ដើមឈើ​ខ្ចី​ ​បុរស​ផ្សាំ​ឫស​របស់​ឈើ​ខ្ចី​គ្រប់​កាល​ ​ចាក់​ដី​គ្រប់​កាល​ ​ស្រោចទឹក​គ្រប់​កាល​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ដូច្នេះ​ ​ឈើ​ខ្ចី​នោះ​ ​ដែល​មាន​របស់​ទាំងនោះ​ ​ជា​អាហារ​ ​មាន​របស់​ទាំងនោះ​ ​ជា​កម្លាំង​ ​ក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ចម្រើន​ ​ដុះដាល​ធំ​ទូលាយ​ឡើង​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​សញ្ញោ​ជ​នី​យ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ហើយ​ ​តណ្ហា​រមែង​ចម្រើនឡើង​ ​ឧបាទាន​ចម្រើនឡើង​ ​ព្រោះ​តណ្ហា​ជា​បច្ច័យ​។​បេ​។​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​ ​ការ​កើតឡើង​ ​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ ​តែង​មាន​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៦ | បន្ទាប់
ID: 636848614572004065
ទៅកាន់ទំព័រ៖