ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

​ក៏​ឈ្មោះថា​ ​បាន​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​តណ្ហា​ទាំង​បី​ដែរ​ ​កាលបើ​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​តណ្ហា​ទាំង​បី​ហើយ​ ​តថាគត​ពោល​ថា​ ​កិច្ច​ណាមួយ​ ​ដែល​អរិយសាវ័ក​ត្រូវ​ធ្វើ​តទៅទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​
 [​២៤៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​វិញ្ញា​ណា​ហារ​ ​តើ​ត្រូវ​យល់​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូចជា​ពួក​រាជបុរស​ ​ចាប់បាន​ចោរ​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើអាក្រក់​ ​យក​មក​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះរាជា​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​បុគ្គល​នេះ​ ​ជា​ចោរ​របស់​ព្រះអង្គ​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​អំពើអាក្រក់​ ​សូម​ទ្រង់​ដាក់​អាជ្ញា​ដល់​ចោរ​នេះ​ ​តាម​ព្រះរាជ​បំណង​ ​ព្រះរាជា​មាន​ព្រះបន្ទូល​ ​ចំពោះ​បុរស​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ទៅ​ប្រហារ​បុរស​នេះ​ ​១០០លំពែង​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក​ ​រាជបុរស​ ​ក៏​ប្រហារ​បុរស​នោះ​ ​១០០លំពែង​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក​ ​លុះដល់​សម័យ​ថ្ងៃត្រង់​ ​ព្រះរាជា​ត្រាស់​សួរ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន​ ​បុរស​នោះ​ដូចម្តេច​ទៅ​ ​រាជបុរស​ក្រាបទូល​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​បុរស​នោះ​ ​នៅ​រស់​ដដែល​ទេ​ ​ព្រះរាជា​មាន​ព្រះបន្ទូល​ ​ចំពោះ​បុរស​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ទៅ​ប្រហារ​បុរស​នោះ​ ​១០០លំពែង​ ​ក្នុង​សម័យ​ថ្ងៃត្រង់​ ​រាជបុរស​ ​ក៏​ប្រហារ​បុរស​នោះ​ ​១០០លំពែង​ ​ក្នុង​សម័យ​ថ្ងៃត្រង់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២១៩ | បន្ទាប់
ID: 636848619933370718
ទៅកាន់ទំព័រ៖