ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣១

​កាលដែល​ខ្ញុំ​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​គឺ​បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើឲ្យ​ឬ​ ​ព្រះអង្គ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​កុំ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​កស្សប​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​គឺ​បុគ្គល​ធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង​ផង​ ​បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើឲ្យ​ផង​ឬ​ ​ព្រះអង្គ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​កុំ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​កស្សប​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មិនមែន​ជា​អំពើ​របស់​ខ្លួនឯង​ ​មិនមែន​ជា​អំពើ​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​គឺ​កើតឡើង​ដោយ​ឥត​ហេតុ​ឬ​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​កុំ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​កស្សប​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​សួរ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មិន​មាន​ទេ​ឬ​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មិនមែន​ជា​មិន​មាន​ទេ​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​មាន​ដោយពិត​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​សួរ​ថា​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​ស្គាល់​ ​មិនឃើញ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ឬ​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​តថាគត​ ​មិនមែន​ជា​មិន​ស្គាល់​ ​មិនឃើញ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ទេ​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​តថាគត​ ​ស្គាល់​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ដោយពិត​ ​ម្នាល​កស្សប​ ​តថាគត​ ​ឃើញ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ដោយពិត​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ប្រាប់​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ដល់​ខ្ញុំ​ផង​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​សំដែង​សេចក្តី​ទុក្ខ​ដល់​ខ្ញុំ​ផង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤២ | បន្ទាប់
ID: 636848562231720372
ទៅកាន់ទំព័រ៖