ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

 ​[​២០៦​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​ជា​របស់​អាក្រក់​ ​នាំឲ្យ​ក្តៅ​ផ្សា​ ​គ្រោតគ្រាត​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ដល់​ការ​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ជាទី​ក្សេម​ចាក​យោ​គៈ​ ​ដែល​រក​គុណជាត​ដទៃ​ក្រៃលែង​ជាង​គ្មាន​។​
 ​[​២០៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូច​ព្រានសន្ទូច​ ​បោះ​នូវ​សន្ទូច​ ​ដែល​បិទ​ដោយ​នុយ​ ​ទៅ​ក្នុង​អន្លង់​ទឹក​ដ៏​ជ្រៅ​ ​ត្រី​ណាមួយ​សំឡឹង​ឃើញ​នុយ​ ​ក៏​លេប​សន្ទូច​នោះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ត្រី​នោះ​ឯង​ ​លុះ​បាន​លេប​សន្ទូច​របស់​ព្រានសន្ទូច​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​ត្រូវ​តាម​អំពើ​ដោយ​បំណង​របស់​ព្រានសន្ទូច​។​
 [​២០៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ព្រានសន្ទូច​ ​នុ៎ះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​មារ​ចិត្តបាប​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពាក្យ​ថា​ ​សន្ទូច​ ​នុ៎ះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ណា​នីមួយ​ ​ត្រេកអរ​ ​ត្រូវការ​នូវ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នេះ​ ​តថាគត​ហៅថា​ ​អ្នក​លេប​សន្ទូច​
ថយ | ទំព័រទី ១៨២ | បន្ទាប់
ID: 636849169596089627
ទៅកាន់ទំព័រ៖