ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

 ​[​២៣៦​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ ​នៃ​បុគ្គល​ណា​បាន​ ​ឯ​ស្រី​មាន​លំអ​ក្នុង​ជនបទ​ម្នាក់​ ​មិន​អាច​គ្រប​សង្កត់ចិត្ត​ ​នៃ​បុគ្គល​នោះ​ ​សូម្បីតែ​ម្នាក់​បានទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​ជា​របស់​អាក្រក់​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គប្បី​សិក្សា​ ​យ៉ាងនេះ​ចុះ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី២​។​
 [​២៣៧​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​ជា​របស់​អាក្រក់​។​បេ​។​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ ​ដល់​ការ​ត្រាស់​ដឹង​។​
 [​២៣៨​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រសិនបើ​ឧបាសិកា​ ​មាន​សទ្ធា​ ​កាល​និយាយ​អង្វរ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ក៏​និយាយ​អង្វរ​ ​ចំពោះ​កូនប្រុស​តូច​ម្នាក់​ ​ដែល​ជាទីស្រឡាញ់​ ​ជាទី​ពេញចិត្ត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែកូន​ ​ចូរ​បា​មានគុណ​សម្បត្តិ​ ​ប្រាកដ​ដូច​ចិត្ត​គហបតី​ ​និង​ហត្ថ​ក​ឧបាសក​ ​អ្នកស្រុក​អា​ឡ​វី​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បណ្តា​ពួក​ឧបាសក​ ​ជា​សាវ័ក​របស់​តថាគត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០០ | បន្ទាប់
ID: 636849180873924682
ទៅកាន់ទំព័រ៖