ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

​ឈ្មោះថា​ ​ជា​វិញ្ញាណ​ ​អរិយសាវ័ក​ ​ឃើញ​នូវ​វិញ្ញាណ​នុ៎ះ​ ​ដោយ​បញ្ញា​ដ៏​ប្រពៃ​តាមពិត​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ទើបបាន​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​កិលេស​ ​ព្រោះ​មិន​មាន​សេចក្តី​ប្រកាន់​។​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​កាល​អរិយសាវ័ក​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​បាន​ជា​មានចិត្ត​ប្រាសចាក​អហង្ការ​ ​មមង្ការ​ ​និង​មា​នា​នុ​ស័យ​ ​ក្នុង​កាយ​ដែល​ប្រកបដោយ​វិញ្ញាណ​នេះ​ផង​ ​ក្នុង​និមិត្ត​ទាំងពួង​ខាងក្រៅ​ផង​ ​ជា​ចិត្ត​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​ក្នុង​ចំណែក​នៃ​មានះ​ ​ទាំង​ស្ងប់​រម្ងាប់​រួចផុត​ចាក​កិលេស​។​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី១២​។​

​ចប់​ ​អនុ​សយ​វគ្គ​ ​ទី២​។​
​ឧទ្ទាន​នៃ​អនុ​សយ​វគ្គ​នោះ​ ​គឺ​


​ចក្ខុ១​ ​រូប១​ ​វិញ្ញាណ១​ ​សម្ផ័​ស្ស១​ ​វេទនា១​ ​សញ្ញា១​ ​ចេតនា១​ ​តណ្ហា១​ ​ធាតុ១​ ​ខន្ធ១​ ​ត្រូវជា១០​ ​អនុស័យ១​ ​ចិត្ត​ដែល​ប្រាសចាក​អហង្ការ​ជាដើម១​ ​ជាវ​គ្គ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​នោះ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​សំដែង​។​

​ចប់​ ​រាហុល​សំយុត្ត​ ​ទី៦​។​

ថយ | ទំព័រទី ២៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636849192288667568
ទៅកាន់ទំព័រ៖