ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

 [​៣១៧​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ក្នុង​ទីឯណោះ​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ចុះ​មក​អំពី​ភ្នំ​គិជ្ឈកូដ​ ​បានឃើញ​កុម្ភណ្ឌ​បុរស​ ​គឺ​បុរស​មាន​អណ្ឌៈ​ប៉ុន​ក្អម​(​១​)​ ​កំពុង​អណ្តែត​លើ​អាកាស​ ​កាល​បុរស​នោះ​ដើរទៅ​ ​លុះតែ​លើក​អណ្ឌៈ​ទាំងនោះ​ដាក់​ត្រង់​ក​ ​(​លី​)​ ​ទើប​ដើរទៅ​បាន​ ​កាល​អង្គុយ​ ​ក៏​អង្គុយ​សង្កត់​លើ​អណ្ឌៈ​ទាំងនោះ​ឯង​ ​ពួក​ត្មាត​ ​ក្អែក​ ​រអាត​ ​ដេញ​តាម​ឆាប​ ​ចោម​ចឹក​ចោះ​ ​ភើច​ជញ្ជែង​នូវ​បុរស​នោះ​ ​បុរស​នោះ​ ​ក៏​ចេះតែ​ស្រែកថ្ងូរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សត្វ​នុ៎ះ​ ​ជា​អ្នក​កាន់​អំពើវៀច​ក្នុង​ស្រុក​(​២​)​ ​(​ពីដើម​)​ ​ក្នុង​ក្រុង​រាជគ្រឹះ​នេះឯង​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី១០​។​

​ចប់​ ​អដ្ឋិ​សង្ខលិក​វគ្គ​ ​ទី១​។​


​(​១​)​ ​ពងល្វា​ ​(​២​)​ ​ជា​អាមាត្យ​អ្នក​វិនិច្ឆ័យ​ក្តី​ដោយ​ទុច្ចរិត​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៦ | បន្ទាប់
ID: 636849194660833248
ទៅកាន់ទំព័រ៖