ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

 ​[​៣២៨​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ក្នុង​ទីឯណោះ​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ចុះ​មក​អំពី​ភ្នំ​គិជ្ឈកូដ​ ​បានឃើញ​សាមណេរី​ ​កំពុង​អណ្តែត​ទៅលើ​អាកាស​ ​សង្ឃាដី​របស់​សាមណេរី​នោះ​ក្តី​ ​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ ​បាត្រ​ក្តី​ ​ក៏​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ ​វត្ថពន្ធ​ចង្កេះ​ក្តី​ ​ក៏​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ ​រាងកាយ​ក្តី​ ​ក៏​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ ​សាមណេរី​នោះ​ ​ក៏​ចេះតែ​ស្រែកថ្ងូរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ឱ​អស្ចារ្យ​ណាស់​ហ្ន៎​ ​ឱ​ប្លែក​ណាស់​ហ្ន៎​ ​យីអើ​ ​សត្វ​បែបនេះ​ ​នឹង​មាន​ខ្លះ​ដែរ​ ​យក្ស​បែបនេះ​ ​នឹង​មាន​ខ្លះ​ដែរ​ ​ការ​ត្រឡប់​បាន​អត្តភាព​បែបនេះ​ ​នឹង​មាន​ខ្លះ​ដែរ​តើ​។​
 [​៣២៩​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​នឹង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សាវ័ក​ ​មាន​ចក្ខុ​កើត​ពិតហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សាវ័ក​ ​មាន​ញាណ​កើត​ពិតហើយ​ ​ដ្បិតថា​សាវ័ក​ ​នឹង​ដឹង​ ​ឬ​នឹង​ឃើញ​នូវ​សាមណេរី​បែបនេះ​ ​នឹង​ធ្វើជា​សាក្សី​ ​(​ដល់​តថាគត​បាន​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៥២ | បន្ទាប់
ID: 636849196591833695
ទៅកាន់ទំព័រ៖