ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​ជា​របស់​អាក្រក់​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​គប្បី​សិក្សា​យ៉ាងនេះ​ចុះ​។​ ​ចប់​សូត្រ​ទី៣​។​
 [​២១៣​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​ជា​របស់​អាក្រក់​។​បេ​។​ ​ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​អន្តរាយ​ដល់​ការ​ត្រាស់​ដឹង​។​
 [​២១៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូច​មេ​ចៀម​មាន​រោម​វែង​ ​ចូល​ទៅកាន់​ព្រៃស្បាត​ ​ដែល​មាន​បន្លា​ ​មេ​ចៀម​នោះ​ ​ក៏​ជាប់​នៅក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​ទាក់​នៅក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​ចំពាក់​នៅក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​និង​សេចក្តី​វិនាស​ក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ត្រូវ​លាភសក្ការៈ​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​គ្រប​សង្កត់​ ​រួបរឹត​ចិត្ត​ ​ក៏​ស្លៀក​ស្បង់​ ​ប្រដាប់​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​វេលា​បុព្វណ្ហសម័យ​ ​ហើយ​ចូល​ទៅកាន់​ស្រុក​ក្តី​ ​និគម​ក្តី​ ​ដើម្បី​បិណ្ឌបាត​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ជាប់​នៅក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​រមែង​ទាក់​នៅក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​រមែង​ចំពាក់​នៅក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​រមែង​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​និង​សេចក្តី​វិនាស​ក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​យ៉ាងនោះ​ឯង​។
ថយ | ទំព័រទី ១៨៦ | បន្ទាប់
ID: 636849170666110829
ទៅកាន់ទំព័រ៖