ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣២

 ​[​៣៧៥​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ចេញ​អំពី​ផល​សមាបត្តិ​ ​ក្នុង​សាយណ្ហសម័យ​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅ​ឯ​ឧបដ្ឋានសាលា​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​គង់​លើ​អាសនៈ​ដែលគេ​ក្រាល​ថ្វាយ​។​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់​ហើយ​ ​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​មក​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នកណា​ហ្ន៎​ ​អាច​ញុំាង​ពួក​ភិក្ខុ​ក្នុង​ឧបដ្ឋានសាលា​ ​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​តាម​ ​ឲ្យ​អាចហាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​ ​ដោយ​សំដី​អ្នក​បុរី​ដ៏​ល្អ​ ​ជា​សំដី​ឥតមាន​ទោស​ ​ជា​សំ​ដី​ញុំាង​ជន​ដទៃ​ឲ្យដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​រាប់​ចូលក្នុង​សច្ចៈ​ ​មិន​អាស្រ័យ​នូវ​វដ្តៈ​បាន​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​វិសាខ​បញ្ចាល​បុត្ត​មាន​អាយុ​ ​អាច​ញុំាង​ពួក​ភិក្ខុ​ក្នុង​ឧបដ្ឋានសាលា​ ​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ឲ្យ​កាន់​យក​តាម​ ​ឲ្យ​អាចហាន​ ​ឲ្យ​រីករាយ​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​ ​ដោយ​សំដី​អ្នក​បុរី​ដ៏​ល្អ​ ​ជា​សំដី​ឥតមាន​ទោស​ ​ជា​សំ​ដី​ញុំាង​ជន​ដទៃ​ឲ្យដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​រាប់​ចូលក្នុង​សច្ចៈ​ ​មិន​អាស្រ័យ​នូវ​វដ្តៈ​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​នឹង​វិសាខ​បញ្ចាល​បុត្ត​មាន​អាយុ​ថា​ ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​វិ​សា​ខៈ​ ​ម្នាល​វិ​សា​ខៈ​ ​អ្ន​ក​អាច​ញុំាង​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ឲ្យ​ឃើញច្បាស់​ ​ដោយ​ធម្មី​កថា​។​បេ​។​ ​ជា​សំ​ដី​ញុំាង​ជន​ដទៃ​ ​ឲ្យដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ប្រយោជន៍​ ​រាប់​ចូលក្នុង​សច្ចៈ​ ​មិន​អាស្រ័យ​នូវ​វដ្តៈ​ ​ជា​ការ​ប្រពៃ​ណាស់​ហើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩០ | បន្ទាប់
ID: 636849206574354663
ទៅកាន់ទំព័រ៖