ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​ក្នុង​សញ្ញា​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​ ​រមែង​រួច​ស្រឡះ​ចាក​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​មិន​ប្រកាន់​មាំ​។​ ​ព្រោះហេតុតែ​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​អាសវៈ​ ​ចិត្ត​ក៏​តាំងនៅ​នឹង​ ​ព្រោះហេតុតែ​តាំងនៅ​នឹង​ ​ចិត្ត​ក៏​រីករាយ​ ​ព្រោះហេតុតែ​រីករាយ​ ​បុគ្គល​រមែង​មិន​តក់ស្លុត​ ​បុគ្គល​ដែល​មិន​តក់ស្លុត​ ​រមែង​រំលត់​កិលេស​ ​ចំពោះខ្លួន​ឯង​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​
 [​៩៤​]​ ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ណាមួយ​ ​កាល​យល់ឃើញ​ ​តែង​យល់ឃើញ​ ​នូវ​ខ្លួន​ជាច្រើន​ប្រការ​ ​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងអស់​នោះ​ ​រមែង​យល់ឃើញ​ ​នូវ​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង៥​ ​ឬ​បណ្តា​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង៥នុ៎ះ​ ​ឧបាទានក្ខន្ធ​ណាមួយ​។​ ​ចុះ​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង៥​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុថុជ្ជន​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​ចេះដឹង​ ​មិនបាន​ឃើញ​ពួក​ព្រះ​អរិយៈ​។​បេ​។​ ​មិនបាន​សិក្សា​ ​ក្នុង​សប្បុរិសធម៌​ ​រមែង​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​រូប​ ​ថា​ជា​ខ្លួន​ខ្លះ​ ​ឃើញ​នូវ​ខ្លួន​ ​ថា​មាន​រូប​ខ្លះ​ ​ឃើញ​នូវ​រូប​ ​ថា​មាន​ក្នុង​ខ្លួន​ខ្លះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១០៥ | បន្ទាប់
ID: 636849846871127543
ទៅកាន់ទំព័រ៖