ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​វៀរចាក​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​គង់តែ​ដឹង​ ​នូវ​ដំណើរ​មក​ ​ឬ​ដំណើរ​ទៅ​ ​ការ​ឃ្លាត​ ​ឬ​ការ​កើត​ ​ការ​ចម្រើន​ ​ឬ​ការដុះដាល​ធំ​ទូលាយ​ ​នៃ​វិញ្ញាណ​បាន​ ​ពាក្យ​នេះ​ ​មិន​សម​ហេតុ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​រូបធាតុ​ ​ភិក្ខុ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​ព្រោះ​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ហើយ​ ​អារម្មណ៍​ ​ក៏​ដាច់​ចេញ​ ​ការ​ទីពឹង​របស់​វិញ្ញាណ​ ​ក៏​មិន​មាន​។​ ​បើ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​វេទនា​ធាតុ​។​ ​ក្នុង​សញ្ញា​ធាតុ​។​ ​ក្នុង​សង្ខារ​ធាតុ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​ធាតុ​ ​ភិក្ខុ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​ព្រោះ​លះបង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ហើយ​ ​អារម្មណ៍​ ​ក៏​ដាច់​ចេញ​ ​ការ​ទីពឹង​របស់​វិញ្ញាណ​ ​ក៏​មិន​មាន​។​ ​វិញ្ញាណ​នោះ​ ​បើ​ឥតមាន​ទីពឹង​ហើយ​ ​ក៏​មិន​ដុះដាល​ឡើង​បាន​ឡើយ​ ​សឹង​ផុត​ស្រឡះ​ ​ព្រោះ​មិន​តាក់តែង​ ​នូវ​បដិសន្ធិ​ទៀត​ ​ព្រោះ​ផុត​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ក៏​រមែង​តម្កល់​នៅ​ ​ព្រោះ​តម្កល់​នៅ​ហើយ​ ​ក៏​រមែង​ត្រេកអរ​ ​ព្រោះ​ត្រេកអរ​ហើយ​ ​ក៏​រមែង​មិន​តក់ស្លុត​ ​កាលបើ​មិន​តក់ស្លុត​ហើយ​ ​ទើប​បរិនិព្វាន​ដោយខ្លួនឯង​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​។​បេ​។​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។
ថយ | ទំព័រទី ១២៦ | បន្ទាប់
ID: 636849851317541864
ទៅកាន់ទំព័រ៖