ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​សោតសម្ផស្ស​ ​ជា​វេទនា១​ ​ឃាន​សម្ផស្ស​ ​ជា​វេទនា១​ ​ជិវ្ហាសម្ផស្ស​ ​ជា​វេទនា១​ ​កាយសម្ផស្ស​ ​ជា​វេទនា១​ ​មនោ​សម្ផស្ស​ ​ជា​វេទនា១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​វេទនា​។​ ​ការ​កើតឡើង​នៃ​វេទនា​ ​ព្រោះ​កើតឡើង​នៃ​ផស្សៈ​ ​ការ​រលត់​នៃ​វេទនា​ ​ព្រោះ​រលត់​នៃ​ផស្សៈ​ ​មគ្គ​ប្រកបដោយ​អង្គ៨​ ​ដ៏​ប្រសើរ​នេះឯង​ ​ជា​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​ដល់​នូវ​ការ​រលត់​ ​នៃ​វេទនា​។​ ​មគ្គ​ប្រកបដោយ​អង្គ​ ​៨​ ​តើ​ដូចម្តេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​សម្មាទិដ្ឋិ១​។​បេ​។​ ​សម្មាសមាធិ១​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​ពិត​ថា​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ណា​នីមួយ​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​វេទនា​យ៉ាងនេះ​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ការ​កើតឡើង​ ​នៃ​វេទនា​ ​យ៉ាងនេះ​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ការ​រលត់​ ​នៃ​វេទនា​ ​យ៉ាងនេះ​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ទៅកាន់​ទី​រលត់​ ​នៃ​វេទនា​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ហើយ​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​នឿយណាយ​ ​ដើម្បី​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​រលត់​នៃ​វេទនា​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ប្រតិបត្តិ​ល្អ​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ណា​ ​បាន​ប្រតិបត្តិ​ល្អ​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​នេះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សមណៈ​ ​ឬ​ព្រាហ្មណ៍​ណា​នីមួយ​ ​បានដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​វេទនា​យ៉ាងនេះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636849866388673883
ទៅកាន់ទំព័រ៖