ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​មិន​គួរ​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ត្រូវ​លះបង់​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ ​ក្នុង​រូប​នោះ​ចេញ​។​ ​វេទនា​។​ ​សញ្ញា​។​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​វិញ្ញាណ​មិន​គួរ​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ត្រូវ​លះបង់​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​នោះ​ចេញ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភាសិត​នេះ​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​យល់​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​មែន​ហើយ​ៗ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​ណាស់​ហើយ​ ​ត្រង់​ភាសិត​ ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​អ្នក​យល់​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​រូប​ហ្នឹងឯង​ ​មិន​គួរ​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​អ្នក​ត្រូវ​លះបង់​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ក្នុង​រូប​នោះ​ចេញ​។​ ​វេទនា​។​ ​សញ្ញា​។​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​វិញ្ញាណ​មិន​គួរ​ជា​របស់​ខ្លួន​ទេ​ ​អ្នក​ត្រូវ​លះបង់​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ក្នុង​វិញ្ញាណ​នោះ​ចេញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ភាសិត​នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ ​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​អ្នក​ត្រូវ​យល់ឃើញ​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​បេ​។​ ​បណ្តា​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​ព្រះអរហន្ត​មួយ​អង្គ​ដែរ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៥ | បន្ទាប់
ID: 636849876392866090
ទៅកាន់ទំព័រ៖