ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​មែន​ហើយ​ៗ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ប្រពៃ​ណាស់​ហើយ​ ​ត្រង់​ភាសិត​ ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​អ្នក​យល់​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​រូប​ហ្នឹងឯង​ ​តាំងនៅ​ដោយ​អាការ​ ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ត្រេកអរ​ ​អ្នក​ត្រូវ​លះបង់​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ ​ក្នុង​រូប​នោះ​ចេញ​។​ ​វេទនា​។​ ​សញ្ញា​។​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​។​ ​វិញ្ញាណ​តាំងនៅ​ដោយ​អាការ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ត្រេកអរ​ ​អ្នក​ត្រូវ​លះបង់​សេចក្តី​ប៉ុនប៉ង​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​នោះ​ចេញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ភាសិត​នេះ​ ​ដែល​តថាគត​ ​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​អ្នក​ត្រូវ​យល់ឃើញ​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​បេ​។​ ​បណ្តា​ព្រះអរហន្ត​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​ព្រះអរហន្ត​មួយ​អង្គ​ដែរ​។​
 [​១៤៧​]​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ឯង​។​ ​ព្រះ​រា​ធៈ​មាន​អាយុ​ ​បាន​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ទើប​ក្រាបទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​បុគ្គល​ដឹង​ដូចម្តេច​ ​ឃើញ​ដូចម្តេច​ ​អហង្ការ​មា​នា​នុ​ស័យ​ ​និង​មមង្ការ​មា​នា​នុ​ស័យ​ ​ចំពោះ​កាយ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​វិញ្ញាណ​នេះ​ផង​ ​ចំពោះ​និមិត្ត​ទាំងពួង​ជា​ខាងក្រៅ​ផង​ ​មិន​មាន​។​ ​ម្នាល​រា​ធៈ​ ​រូប​ណា​នីមួយ​ ​ជា​អតីត​ ​អនាគត​ ​បច្ចុប្បន្ន​ ​ជា​ខាងក្នុង​ក្តី​ ​ខាងក្រៅ​ក្តី​ ​គ្រោតគ្រាត​ក្តី​ ​ល្អិត​ក្តី​ ​ថោកទាប​ក្តី​ ​ឧត្តម​ក្តី​ ​រូប​ណា​ ​ឋិតនៅ​ក្នុង​ទី​ឆ្ងាយ​ក្តី​ ​ទី​ជិត​ក្តី​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៨៧ | បន្ទាប់
ID: 636849876806379742
ទៅកាន់ទំព័រ៖