ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​ហើយ​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ ​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ដើម្បី​រំលត់​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​អាត្មាអញ​ ​ទំពាស៊ី​ដោយសារ​វិញ្ញាណ​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ទំពាស៊ី​ដោយសារ​វិញ្ញាណ​ ​ក្នុង​អតីតកាល​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ដូចជា​អាត្មាអញ​ ​ទំពាស៊ី​ដោយសារ​វិញ្ញាណ​ ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ដែរ​ ​បើ​អាត្មាអញ​ ​ត្រេកអរ​នឹង​វិញ្ញាណ​ ​ជា​អនាគត​ ​អាត្មាអញ​ ​គង់​នឹង​ទំពាស៊ី​ដោយសារ​វិញ្ញាណ​ ​ក្នុង​កាល​ជា​អនាគត​ ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ ​ដូចជា​អាត្មាអញ​ ​ទំពាស៊ី​ដោយសារ​វិញ្ញាណ​ ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ដែរ​។​ ​កាលបើ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ដូច្នេះហើយ​ ​តែង​មិន​អាឡោះអាល័យ​ ​ក្នុង​វិញ្ញាណ​ជា​អតីត​ឡើយ​ ​មិន​ត្រេកអរ​នឹង​វិញ្ញាណ​ ​ជា​អនាគត​ ​ហើយ​ប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ ​ប្រាសចាក​តម្រេក​ ​ដើម្បី​រំលត់​នូវ​វិញ្ញាណ​ ​ជា​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​
 [​១៦១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​រូប​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​ទៀង​ទេ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ដែល​មិន​ទៀង​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​ឬ​ជា​សុខ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​របស់​នោះ​ជា​ទុក្ខ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​តើ​គួរ​យល់ឃើញ​នូវ​របស់​នោះ​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២០៦ | បន្ទាប់
ID: 636849881201571132
ទៅកាន់ទំព័រ៖