ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​សេចក្តី​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​ឧបាយាស​ ​ធ្លាក់ចុះ​ក្នុង​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​ត្រូវ​ទុក្ខ​បៀតបៀន​ ​ដូចម្តេច​ហ្ន៎​ ​នឹង​ធ្វើឲ្យ​ដល់ទីបំផុត​ ​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នេះ​ ​ឲ្យ​ប្រាកដ​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កុលបុត្ត​នេះ​ ​ដែល​បួស​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ក៏​កុលបុត្ត​នោះ​ ​ជា​អ្នក​ច្រើន​ដោយ​អភិជ្ឈា​ ​មានតម្រេក​ដ៏​ក្លៀវក្លា​ ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​ ​មានចិត្ត​ព្យាបាទ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ក្នុងចិត្ត​ដ៏​អាក្រក់​ ​ភ្លេចស្មារតី​ ​មិន​មានសម្បជញ្ញៈ​ ​មានចិត្ត​មិន​នឹងធឹង​ ​មានចិត្ត​រវើរវាយ​ ​មាន​ឥន្ទ្រិយ​នៅជា​ប្រក្រតី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ដូច​អង្កត់ឧស​ ​ដែលគេ​ដុតខ្មោច​ស្រស់​ ​ភ្លើង​ឆេះ​ទាំងសងខាង​ ​ត្រង់​កណ្តាល​ប្រឡាក់​ដោយគូ​ថ​ ​(​អាចម៍​)​ ​មិន​ផ្សាយ​ទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ឧស​ក្នុង​ស្រុក​ ​មិន​ផ្សាយ​ទៅ​ ​ដើម្បី​ជា​ឧស​ក្នុង​ព្រៃ​ឡើយ​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ហៅ​បុគ្គល​នេះ​ ​ថា​ជា​អ្នក​សាបសូន្យ​ចាក​ភោគៈ​ ​របស់​គ្រហស្ថ​ផង​ ​មិន​បំពេញ​ប្រយោជន៍​ ​របស់​សមណៈ​ផង​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ ​ដូចយ៉ាង​អង្កត់ឧស​ ​ដូច្នោះឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៦ | បន្ទាប់
ID: 636849883277259855
ទៅកាន់ទំព័រ៖