ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​អ្វី​ជាហេតុ​ ​អ្វី​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​បញ្ញត្តិ​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​មហាភូត​ទាំង៤​ ​ជាហេតុ​ ​មហាភូត​ទាំង៤​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​បញ្ញត្តិ​រូបក្ខន្ធ​។​ ​ផស្ស​ជាហេតុ​ ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​បញ្ញត្តិ​វេទនាខន្ធ​។​ ​ផស្សៈ​ជាហេតុ​ ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​បញ្ញត្តិ​សញ្ញាខន្ធ​។​ ​ផស្សៈ​ជាហេតុ​ ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​បញ្ញត្តិ​សង្ខារ​ខន្ធ​។​ ​នាមរូប​ ​ជាហេតុ​ ​នាមរូប​ជា​បច្ច័យ​ ​នៃ​ការ​បញ្ញត្តិ​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​។​ ​
 [​១៨៨​]​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ថា​ ​ប្រពៃ​ហើយ​ ​ព្រះអង្គ​។​បេ​។​ ​រួច​ក្រាបទូល​សួរ​ប្រស្នា​ ​តទៅទៀត​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​អ្វី​ជា​សក្កា​យ​ទិដ្ឋិ​។​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​បុថុជ្ជន​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​ចេះដឹង​ ​មិនធ្លាប់​ឃើញ​ពួក​ព្រះ​អរិយៈ​ ​មិន​ឈ្លាសវៃ​ ​ក្នុង​ធម៌​របស់​ព្រះ​អរិយៈ​ ​មិនបាន​ហ្វឹកហ្វឺន​ ​ក្នុង​ធម៌​របស់​ព្រះ​អរិយៈ​ ​មិនធ្លាប់​ឃើញ​ពួកសប្បុរស​ ​មិន​ឈ្លាសវៃ​ ​ក្នុង​ធម៌​របស់​សប្បុរស​ ​មិនបាន​ហ្វឹកហ្វឺន​ ​ក្នុង​ធម៌​របស់​សប្បុរស​ ​រមែង​ពិចារណា​ឃើញ​រូប​ ​ថា​ជា​ខ្លួន​ខ្លះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៥ | បន្ទាប់
ID: 636849887563985042
ទៅកាន់ទំព័រ៖