ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​មិន​ទៀង​ទេ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​មិន​ទៀង​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​ឬ​ជា​សុខ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​ជា​ទុក្ខ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​របស់​នោះ​ ​គួរ​ដើម្បី​យល់ឃើញ​ថា​ ​នុ៎ះ​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​ខ្លួន​អញ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​មិន​គួរ​ដើម្បី​យល់ឃើញ​យ៉ាងនោះ​ទេ​។​ ​វេទនា​ ​។​ ​សញ្ញា​ ​។​ ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ ​។​ ​វិញ្ញាណ​ ​ទៀង​ ​ឬ​ ​មិន​ទៀង​ ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​មិន​ទៀង​ទេ​ ​។​បេ​។​ ​នុ៎ះ​ជា​ខ្លួន​អញ​ដែរ​ឬ​ ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​ ​មិន​គួរ​ដើម្បី​យល់ឃើញ​យ៉ាងនោះ​ទេ​ ​។​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​អរិយសាវ័ក​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​។​បេ​។​ ​យល់ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​។​បេ​។​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ទូន្មាន​ព្រះវ​ក្ក​លិ​ ​មាន​អាយុ​ ​ដោយ​ព្រះ​ឱវាទ​នេះ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​ចាក​អាសនៈ​ ​ស្តេច​ចេញទៅ​កាន់​ភ្នំ​ ​គិជ្ឈកូដ​ ​។
ថយ | ទំព័រទី ២៧៦ | បន្ទាប់
ID: 636849896077491986
ទៅកាន់ទំព័រ៖