ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​ភិក្ខុ​មាន​ព្យាយាម​តឹងតែង​ ​មាន​សេចក្តី​ដឹងខ្លួន​ ​មានសតិ​ដ៏​មាំ​ ​គប្បី​ពិចារណា​ ​នូវ​ខន្ធ​យ៉ាងនេះ​ ​ទាំងយប់​ ​ទាំង​ថ្ងៃ​។​ ​គប្បី​លះបង់​ ​នូវ​សំយោគ​ទាំងពួង​ ​គប្បី​ធ្វើ​នូវ​ទីពឹង​សម្រាប់​ខ្លួន​ ​កាលបើ​ប្រាថ្នា​នូវ​ព្រះនិព្វាន​ ​ដែល​មិន​មាន​ចុតិ​ ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​រួសរាន់​ ​ដូចជា​បុគ្គល​មាន​ភ្លើង​ឆេះ​ក្បាល​។​

 [​២៤៨​]​ ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ ​ភិក្ខុ​មួយ​រូប​។​បេ​។​ ​លុះ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​រូប​ណា​ ​ដែល​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ ​មិន​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​ឋិតនៅ​នឹង​ដដែល​ ​ស្មើដោយ​សស្ស​តិ​វត្ថុ​ ​រូប​នោះ​ ​បន្តិចបន្តួច​ ​មាន​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​វេទនា​ណា​ ​ដែល​ទៀងទាត់​ ​ឋិតថេរ​ ​មិន​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​ឋិតនៅ​នឹង​ដដែល​ ​ស្មើដោយ​សស្ស​តិ​វត្ថុ​ ​វេទនា​នោះ​ ​បន្តិចបន្តួច​ ​មាន​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សញ្ញា​ណា​។​បេ​។​ ​សញ្ញា​នោះ​ ​បន្តិចបន្តួច​ ​មាន​ដែរ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៧ | បន្ទាប់
ID: 636849906773003735
ទៅកាន់ទំព័រ៖