ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ៣៣

​នូវ​សញ្ញា​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​។​ ​នូវ​សង្ខារ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​។​ ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​វិញ្ញាណ​ថា​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​របស់​អញ​ទេ​ ​លុះដល់​វិញ្ញាណ​នោះ​ ​របស់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ប្រែប្រួល​ទៅ​ ​ប្លែក​ទៅ​ ​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្ត​ ​រមែង​មិនកើត​ឡើង​ ​ដល់​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ព្រោះតែ​វិញ្ញាណ​ប្រែប្រួល​ទៅ​ ​ប្លែក​ទៅ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​មិន​តក់ស្លុត​ ​ព្រោះ​ការ​មិន​ប្រកាន់​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
 ​[​៣៦​]​ ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ឯង​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​រូប​ជា​អតីត​ ​អនាគត​ ​មិន​ទៀង​ទៅ​ហើយ​ ​ចាំបាច់​និយាយ​ថ្វី​ ​ដល់​រូប​ជា​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសាវ័ក​ ​ជា​អ្នកចេះដឹង​ ​កាលបើ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​ជា​អ្នក​ឥតមាន​អាឡោះ​អា​ឡ័យ​ ​ក្នុង​រូប​ជា​អតីត​ ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ចំពោះ​រូប​ជា​អនាគត​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ ​រំសាយ​ ​រំលត់​រូប​ជា​បច្ចុប្បន្ន​។​ ​វេទនា​មិន​ទៀង​។​បេ​។​ ​សញ្ញា​មិន​ទៀង​។​បេ​។​ ​សង្ខារ​ជា​អតីត​ ​អនាគត​ ​មិន​ទៀង​ទៅ​ហើយ​ ​ចាំបាច់​
ថយ | ទំព័រទី ៤៥ | បន្ទាប់
ID: 636849833372585471
ទៅកាន់ទំព័រ៖